Week 6, 7, 8, 9: het is me wat

Dag volgers,

Het is alweer ruim 4 weken later. Hoewel ik het leuk vind om iedereen op de hoogte te houden, is het bijhouden van alle gebeurtenissen een beetje op het zijspoor gekomen. Voor mij is dat een goed teken, omdat ik me blijkbaar genoeg vermaak.

Week 6

Nou oke, ik zal even in mijn geheugen graven. De vrijdag had ik met Arthur (de andere jongen die in dit huis woont) afgesproken om een hapje te na mijn Indonesische les. Hij begint wat later met zijn stage en eet ook laat. Voor ons was het weekend dus wij waren opzich nog wel in om wat te doen. Helaas was het verder in ons huis een dooie boel, de meeste waren op hun kamer en aan het slapen. Arthur en ik deden nog een drankje in de voortuin om een beetje bij te praten. We waren een beetje bang dat de vrouwen in ons huis een clique vormden en wij een beetje, als stagiairs, op elkaar waren gewezen. Maar toen kwam Ines erbij. Zij vertelde dat er eigenlijk 2 Duitse meisjes alles met elkaar deden en de rest van het huis eigenlijk redelijk divers in. Zo woon ik dus met een Italiaanse, Finse, drie Duitsers, Fransman en iemand uit Jakarta. Het was een mooie avond waarbij we elkaar goed hebben leren kennen.

De volgende dag ging ik met Arthur naar Seminyak om een helm te kopen, om vervolgens naar Double Six beach te gaan bij Seminyak. Ik had er al een aantal keer over gehoord, en het was een mooie gelegenheid om dit strand te bezoeken. Het was een groot strand, die heel ver uitstrekt. Dit was heel anders dan ik gewend was van de stranden bij mij in de buurt. De golven bij Seminyak waren ook peanuts vergeleken met de stranden die ik was gewend. Dus dit keer niet surfen, maar gewoon een lekkere plons genomen.
Eigenlijk zou ik die avond naar de meeting gaan met andere stagiairs van mijn stage bemiddelingsbureau. Maar mijn huisgenootjes zeiden dat er die avond een strandfeest was in Seminyak. Ook Nadine had me er over verteld. Dus om mijn huisgenootjes beter te leren kennen heb ik daarvoor gekozen. Het was niet echt een 'feest' te noemen en daarnaast waren er uitsluitend Duitsers. Maar het was wel een geslaagde avond te noemen.

Zondag had ik eigenlijk niet zoveel gedaan, het was eigenlijk de eerste echte dag dat ik niks heb gedaan. Ik had tijd voor m'n boekje te lezen een beetje te filosoferen en een film te kijken. In de avond had ik wel kennis gemaakt met Vera, een Indonesiche vrouw die ook in dit huis woont. Ze is erg spontaan er verslaafd aan pokeren, dus gingen we samen online pokeren en heb ik de nodige tips gegeven.

Maandag had ik na werk een hapje gegeten met Arthur. Margherita zei dat er een kampvuur op het strand was en vroeg of we mee wilde komen. Waarom niet dachten we. Uiteindelijk daar aangekomen was het een gemixt stel van oekraïners, balinezen en javanen. Het was een goed moment om mijn bescheiden Indonesisch te oefenen. Later in de avond zijn we oor de lokale 'politie' weggejaagd. De meeste wouden nog door gaan naar een andere plek, maar Arthur en ik hadden het wel voor gezien.

De rest van werkweek was redelijk eentonig. Op het werk moet ik moeite doen om werk voor te vinden om de dag mee te vullen. Op maandag, woensdag en vrijdag heb ik Indonesische les. Vaak ik eet samen met Arthur omdat wij meestal dezelfde tijden thuiskomen.

Op vrijdag had Margherita een BBQ georganiseerd bij ons thuis, en mensen uitgenodigd die we afgelopen bij het kampvuur hadden ontmoet. Alleen gingen Arthur en ik eerst bij een massage salon voor een pittige pijat. Toen we terugkwamen was het aardig druk, iedereen van het kampvuur was gekomen plus nog wat extra's. Alleen hadden Arthur en ik er niet zo'n trek meer in en gingen we vroeg naar bed.
We hadden immers afgesproken om met Margherita en met collega's (Erik en Nanda) een roadtrip te maken richting het noorden. Dus we moesten vroeg op.

De volgende ochtend hadden we een lange tocht voor de boeg. Als we iemand vertelde dat we richting Lovina gingen, via Amed zeiden ze niet 'oh, wat leuk' maar 'oh, wat ver'. Zeker met de scooter. Maar dat hield ons niet tegen.
Na een aantal uur kwamen we bij de White Sand Beach aan. Het zou een verborgen strand zijn, maar dit was helaas al ontdekt door een hoop toeristen. Het hele strand was bijna bezaaid met ligbedjes. Vervolgens waren we naar Amed gereden. We reden door een prachtige omgevingen met hele mooie sawa's. In Amed hadden we even tijd om foto's te maken en te lunchen, maar we moesten al weer snel door naar Lovina.
Na een nacht te hebben doorgebracht in Lovina, gingen wij in vroegte op zoek naar dolfijnen. Echter vond ik dit een beetje tegen vallen.
Vervolgens gingen we door het midden van het eiland weer naar het zuiden, via Ubud.

Week 7

Vanaf maandag t/m donderdag was het vrij eentonig, en was ik ook een beetje ziek geworden. Dus ik was een aantal dagen thuis gebleven. Op vrijdag had ik vrij genomen en ging ik met Nadine en een vriend van haar die uit Hongkong een georganiseerd dagtochtje naar Nusa Lembongan. Ik heb niet zo goede ervaringen met georganiseerde tochten en dit was helaas ook niet een groot succes. De boot zat vooral vol met chinezen die bijna allemaal zeeziek werden en daarnaast niet konden zwemmen. Laat ik er maar niet te veel woorden aan vuil maken, maar ik had wel besloten dat ik op eigen iniatief naar Nusa Lembongan wou gaan.

Zaterdag was ik met Arthur en Margherita richting het zuidelijkste puntje van Bali geweest, Lams beach wel te verstaan. Het was een eind lopen via een gevaarlijke geïmproviseerde trap, maar het was het waard. Daarna zijn we naar Uluwatu gegaan om de pro surfers aan het werk te zien en daarna de zonsondergang. Ten slotte hebben wij het eerste slechte restaurant gegeten in Bali, toevallig was het een chinees restaurant.

Op zondag hadden Margherita, Arthur en ik besloten om te gaan surfen in Kuta. De golven zijn daar wat lager hoorden wij. We konden voor een zacht prijsje een surfboard huren inclusief les. De jongen die mij leerde op het board te staan, had mij een nieuwe techniek geleerd. Ik had eigenlijk betaald voor een uur, maar na een kwartier ging het al aardig goed, dus na een kwartier zei de beste man die ik hem niet meer nodig had en vertrok. De 'leraar' van Arthur liet zijn oog vallen op een jongedame die ook moeite had met surfen en liet Arthur ook na een kwartier aan zijn lot over. Al met al had ik flinke sprongen gemaakt en kon aardig wat golven pakken. Na het surfen waren we naar onze favoriete plek in Canggu gegaan en vervolgens een drankje gedaan in Deus.

Week 8

Maandag t/m donderdag was weer vrij eentonig, waarbij het lastig is om werk voor mezelf te vinden. De voortgang van Bahasa Indonesia gaat ook niet helemaal zoals ik wil, maar ik begin al aardig wat te begrijpen en te onthouden. Op vrijdag had ik stress om mijn organisatie analyse af te maken, maar uiteraard was er nu wel opeens veel werk voor mij. Daarom besloot ik maar even om thuis te werken.
In de avond heb ik nog een hapje gegeten met vrienden van Ines.

Op zaterdagochtend werden Arthur en ik vroeg opgehaald om naar Nusa Lembongan te gaan. Eenmaal op Nusa Lembongan hebben we eerste de mangrove tour gedaan, daarna naar dream beach gegaan waar een heel mooi zwembad was. De volgende dag hebben we gedoken en ik heb o.a. haaien, manta rays, mola-mola's en dolfijnen gezien.

Week 9:

Maandag was het mijn laatste Indonesische les, waar ik eigenlijk wel blij mee was. Ik heb er wel van geleerd, maar het was geen gelukkige combinatie met mijn werk en andere activiteiten. Ik heb gelukkig veel literatuur meegekregen en kan ik op eigen gelegenheid verder oefenen. Met mijn uitspraak is niks mis zei m'n leraar gelukkig.

Dinsdag was het precies twee maanden geleden dat ik aankwam in Indonesië. Ik wist dat ik mijn visum moest verlengen, maar ik had niks gehoord van mij stage bemiddelingsbureau. Toen ik zelf maar ging bellen, kwam er gelijk iemand naar mij toe om mijn paspoort op te halen. Het scheen dat er nieuwe regels sinds oktober waren ingevoerd. O.a 10 dagen voor de verlenging moest het al bij immigratie zijn. Daarnaast had ik ook 3 dagen overstay. Na veel gezeur, heeft uiteindelijk mijn stage bemiddelingsbedrijf de boetes betaald, omdat ik met hun een contract had. Zij waren verantwoordelijk om tijdig een reminder te sturen en het paspoort op te halen.

De rest van de week was niet zo bijzonder. Op zaterdag en zondag heb ik in Canggu proberen te surfen, alleen waren de golven slecht, dus helaas. Wel was het goed om weer even te oefenen, zeker het peddelen.

Nou luitjes, dit zal voorlopig het laatste verslag zijn. Ik heb besloten om het bijhouden van het blog op het zijspoor te houden en waarschijnlijk op het einde van mijn stage een samenvatting te maken. Mocht er nog iets heel bijzonders gebeuren laat ik dat uiteraard tussentijds weten.

Groetjes!

Irvan