Week 1: Werken, (nieuwe) vrienden en avonturen

Beste volgers,

Ik jullie alvast waarschuwen dat ik veel heb weggetikt. De komende tijd zal het waarschijnlijk niet zo uitgebreid zijn, maar ik vond het fijn om tijdens lastige momenten mijn ervaringen op te schrijven. Hieronder is per dag te lezen hoe ik deze week ervaren heb.
Verder heb ik wat foto's toegevoegd van mijn buurt. Ik ben van plan om over een paar maanden een compilatie filmpje te maken.
Enjoy. (Type -en spelfouten voorbehouden).


Dag 2:

Ik stond wat vermoeid op, ik had toch nog aardig last een jetlag. Ik had nog geen scooter geregeld, dus ik had mijn camera van stal gehaald om wat foto’s te maken van de nabije omgeving.
Toen ik terugkwam, was een meisje naar mij op zoek. Dit is Sara en had voor mij hier stage gelopen, en heeft nu vakantie.
Ze kwam met het voorstel om een aantal dingen te doen. Ik kreeg eindelijk het gevoel dat het beter zou komen. Nu was iemand die zich over mij ontfermde. Daarnaast heb ik een scooter geregeld, wat mij een stuk meer vrijheid geeft. Ik zag het weer wat positiever in. Daarnaast kennis gemaakt bij de buren, die een leuke warung heeft en ik heb daar heerlijk gegeten.

In de middag ging ik toch even slapen omdat ik nauwelijks had geslapen. Ik kreeg een sms’je van Sara dat zij thuis bleven en niet uit eten gingen. Ik ging daarna dus opzoek naar iets anders. Langs de weg zitten genoeg eettentjes. Dus ik ging bij een die er goed uitzag. Ik moest zelf opscheppen en vervolgens werd de prijs bepaald. Het kostte allemaal niks. Daar was ik een nederlands meisje tegen gekomen, die een paar dagen in Bali blijft en maandag ook weer moet starten met haar stage in Singapore. Daar had ik nog een leuk gesprek mee, alleen ging de warung sluiten. Na nog snel een drankje te hebben gedaan hebben we elkaar geluk gewenst en ging ik naar huis. Ik was behoorlijk moe, en was nog niet helemaal 100% happy want ik was nog aardig onbekend in de buurt en was toch bang dat Sara allemaal loze beloftes had.



Dag 3

Ik stond laat op, terwijl ik me voornam om vroeg op te staan en een beetje rond te gaan rijden. Ik las een smsje van Sara dat zij ging surfen en als ik mee wou, moest ik het even laten weten. Alleen was het berichtje al vroeg in de ochtend gestuurd.
Ik pakte mijn spullen en ging naar het strand. Ik kon Sara niet zien en reageerde ook niet op mijn smsjes en belletjes. Daarom ging ik een strandwandeling maken, ik hoorde wat muziek aan de andere kant van het strand en ging daarom kijken.
Er waren allerlei vliegers. Sinds kleins af aan heb ik al een fascinatie voor vliegers, dus ik bestudeerde alle vliegers. Alle soorten en maten waren er, een gigantische schildpad, jezus aan het kruis, een tractor en nog veel meer. Daar zat aardig wat werk in.
Het duurde lang voordat ze de lucht in gingen. Gelukkig had ik mijn gopro mee en kon ik een paar mooie shots nemen.

Ik kreeg opeens een belletje van Sara dat ze niet mijn smsje had gelezen omdat ze aan het rijden was. Ze stelde voor om vanavond met mensen een surf film te gaan kijken. Ze kwam iets later dan gepland met een vriendin mij ophalen. We gingen bij een verstopt restaurantje de film kijken, geprojecteerd op een muur. Naast de twee meisjes die mij ophaalden, waren er ook drie andere duitsers. In het begin ging het contact stroef, maar na de film gingen wij naar een strandfeestje, waar ze heerlijk muziek draaiden. Na een paar bintangs maakte ik wat praatjes met de duitsers, die heel relaxed waren. Stiekem hoopte ik nog dat we uitgingen ofzo, maar Sara stelde voor om morgen een yoga class te doen om 07:45. Omdat ik niet zoveel andere keus heb en het wel leuk vind om in contact te blijven heb ik ja gezegd. Dus ik ging keurig op tijd naar thuis en ga ik denk ik snel onder de wol. Althans, dat probeerde ik. Eindelijk had ik even geen last van dipjes. Ik heb Sara ook bedankt dat ze me onder haar hoede nam. Met de drie duitse jongens kon ik het ook goed vinden. Ze blijven hier nog een tijdje, dus het is fijn om wat meer contacten te hebben.

Dag 4

Vanochtend vroeg op om een yoga class te doen, samen met de duisters. Het was eigenlijk best relaxed, alleen merkte ik dat ik nog aardig stijfjes ben. De yoga leraar moest mij wel hebben. Op punten dat ik het moeilijk begon hij toch nog even door te duwen. We konden er gelukkig om lachen.
Vervolgens zijn we richting het strand te gaan om te ontbijten en te gaan surfen. Het is voor mij de tweede keer surfen en het viel deze keer weer vies tegen.
Uiteindelijk welgeteld een golf gepakt, alleen was ik vergeten om op het board te staan, omdat ik versteld was met de snelheid waarmee ik op golf ging. Volgende keer beter. Daarna ben ik nog gaan relaxen met de Duitsers. Ik merkte wel dat ik het af en toe moeilijk vond om in het gesprek te komen. Hoewel ik wel redelijk Duits versta, voel ik me toch vaak niet in de gesprekken gemengd.
Na het stand zijn we een hapje gaan eten bij de warung waar ik de tweede dag ook was.
Vanavond had ik afgesproken om 8 bij Sara’s huis langs te komen, waar meer mensen naar toe gaan.
Ik was natuurlijk veel te op tijd bij Sara. Maar kort daarna kwamen de andere duitse jongens. Daarna nog meer duitsers, een gezellige boel. Volgens mij waren alle duitsers van Bali aanwezig. Daarna gingen we naar Deus, een tent wat overvol was met westerlingen. Bij toeval wel twee Britten ontmoet, waarmee ik een goede klik had. Ik had met hun afgesproken om morgen een hapje toe doen.

Dag 5

Vandaag mijn eerste werkdag. Frieder zou toch wat later komen, dus er was geen bespreking. Ik heb vandaag een korte website analyse van de website gemaakt, met de verbeterpunten voor de website. Uit de deze analyse gaan we morgen bespreken wat mijn opdracht en taken zullen worden.
Na werktijd had ik afgesproken met de twee Engelse jongens die ik gister had ontmoet. Na een tijdje rondrijden en verdwalen, waren we bij een mooi restaurantje beland. Voor balinese begrippen erg duur, maar het was zeer smakelijk.
Het was helaas niet mogelijk om een vriend, Casper, op te zoeken. Hij was net aangekomen en verbleef in Ubud. Ik had met hem afgesproken dat ik hem morgen ging opzoeken.
De rest van de avond had ik niet zoveel meer gedaan. De samenvattingen van de eredivisie teruggekeken, waarin Ajax weer een mooie overwinning had behaald.




Dag 6

Vanochtend weer fris en fruitig begonnen aan een nieuwe werkdag. Het werktempo ligt zeer laag, dat kan ik je alvast meegeven. Het is even wennen, want je voelt je af en toe heel schuldig. De dagen duren ook best lang.
Ik zal pas morgen de bespreking hebben met Frieder en Balint over mijn werkzaamheden, want Frieder moest thuisblijven omdat er een nieuw slot werd geplaatst. Dus ben ik verder gegaan met de website.

Ik had vandaag afgesproken om Casper, te ontmoeten in Ubud. Het is een aardig eindje weg, dus ik moest even kijken of het ging lukken. Ik ben bij dezelfde warung gaan lunchen waar ik gister ook was. De eigenaresse is heel aardig en had een aantal dagen al voorgesteld dat haar man mij naar Ubud kon brengen. Dus tijdens de lunch heb ik gevraagd of haar man vanavond vrij had. Gelukkig kon hij, dus bespaarde ik daarmee een prijzig taxiritje.
Toen de werkdag klaar was, sprong ik in het autootje en gingen we naar Ubud. De rit ging toch langzamer dan ik dacht, daarbij hielp het verkeer ook niet mee. De reistijden van Google Maps zijn duidelijk niet aangepast aan het balinese verkeer. Als ik dacht dat we eindelijk even door konden rijden, was op het volgende kruispunt weer opstopping. Na een tijdje nam de chauffeur, een afsnijroute. Hij stopte eerst, wat ik vrij logisch vond, want het leek bedoeld voor scooters. Maar nee hoor, meneer ging over het weggetje wat precies even breed was als de auto. Alle tegenliggers (scooters) konden er maar net langs over de berm. En toen gebeurde waar ik al bang voor was. We moesten uitwijken voor een auto die van de andere kant kwam. Dus allebei de auto’s half door de berm die sterk afliep. Uiteindelijk bleven wij vastzitten, dus moesten stenen in de buurt zoeken om onder de banden te leggen, zodat de auto weer op de kwam. Na een hoop gepuzzel hadden we naar een ruime tijd weer de auto op de weg gekregen. Een zeer effectieve afsnijroute dus. Inmiddels waren we al ruim een uur verder, en waren net op de helft. Gelukkig duurde de andere helft niet lang (dacht ik) en konden we aardig doorrijden. Net voor Ubud kwamen we weer in een gigantische file, dus ik had toen de neiging om de auto uit te springen en het maar op het lopen te zetten. Maar toen ik ‘Jalan jalan?’ zei, trok mijn chauffeur een gezicht of hij ijs zag branden. ‘Too long too long’ zei hij. Dus ik trok de deur weer dicht en ging weer zitten. Na 20 minuten waren we eindelijk door de file heen en was ik slechts 50 minuten te laten voor mijn afspraak met Casper en zijn reisbuddy.

Het was fijn om weer even vertrouwd met een compagnon te zijn en weer een beetje Nederlands te praten. Zijn reisbuddy, Aiden, wou graag de Legong dans zien. Ik heb zelf niet zo veel met die Balinese dans, maar vooruit. Daarna hebben we lekker gegeten en ik heb weer een beetje bijgepraat met Casper. We hadden afgesproken om te meeten in Jakarta. Leek mij hartstikke leuk, wellicht kan ik daar nog wat familie ontmoeten.
Na een paar Bintangs was het voor mij om weer naar huis te gaan. Na een beetje afdingen kon ik voor een mooi prijsje weer thuisgebracht worden. Gelukkig ging de reis twee keer zo snel als de heenreis.



Dag 7

Na veel te weinig slaap (ik zit nog steeds niet in een lekker slaapritme) de trap naar beneden genomen en aan de slag gegaan. Ik hoopte dat in de ochtend de bespreking wel door zou gaan, anders begon ik me wel heel erg nutteloos te voelen.
Gelukkig ging deze keer de meeting door en had Frieder zich goed voorbereid. Ze waren heel blij met de analyses en adviezen. Ik krijg heel veel vrijheid en mag zelf bepalen hoe ik het wil indelen. Binnenkort wordt de nieuwe website gelanceerd en ik word nauw in het proces betrokken. We hebben besloten dat ik een uitgebreid marketing plan/adviesplan ga maken. Dus ik zal voor de komende dagen bezig zijn met de opzet, zodat Frieder en Balint het schema kunnen bepalen voor de komende tijd. Ze willen me namelijk ook gebruiker voor het ontwerpen van de posters en flyers. Tenslotte willen ze dat ik ook ga helpen met een plan voor het adverteren.
Daarna heb ik voor het eerst geluncht met de Indonesische collega’s. Aangezien het een klein team had ik eigenlijk verwacht dat ze altijd samen zouden lunchen. Maar blijkbaar eten ze hier vaak apart. Daar moest ik ook even aan wennen.
Frieder zei ook dat hij een uitnodiging van een andere makelaar. Toevallig is dit een Nederlands bedrijf, waar wij een partnership mee hebben. Dit bedrijf krijgt volgende week een nieuwe stagiair, dus de vraag of we dan gezamenlijk lunchen. Dit lijkt me harstikke tof, wellicht kan ik dan met deze jongen optrekken want hij is ook in zijn eentje.

Na de werkdag had ik afgesproken met de Britse jongens die ik eerder had ontmoet. Na lekker gegeten te hebben hadden we het erover wat hun plan precies was. Zij zullen over een aantal weken voor een ruim weekend in Ubud verblijven. Aangezien ik daar nog graag heen wil, leek het ons leuk om daar weer te meeten. Omdat zij vrij moe waren van het surfen, gingen we vroeg naar huis.

Zoals jullie wellicht gelezen hebben, gaat het inmiddels beter. In het begin had ik het erg lastig, maar ik heb toch wel steun gevonden in alle leuke berichten van mensen die meeleven. Daarnaast heb ik ook veel gehad om mijn ervaring weg te tikken.

Sampai jumpa!